29-06-2020
Vrijdag 3 juli 2020 promoveert Nannet Buitelaar, als psychiater verbonden aan de Waag – polikliniek voor forensische GGZ - op de relatie tussen ADHD en partnergeweld aan het Radboudumc. Partnergeweld komt vaak voor in de samenleving en heeft ernstige consequenties voor daders, slachtoffers en kinderen. Eerdere studies lieten weinig effectiviteit zien van de behandeling van partnergeweld. Het is daarom belangrijk om te focussen op behandelbare risicofactoren voor partnergeweld. De drie belangrijkste bevindingen van dit promotieonderzoek zijn dat ADHD samenhangt met een hogere frequentie van zowel psychologisch als fysiek partnergeweld, dat de diagnose ADHD vaak gemist wordt bij daders van partnergeweld en dat partnergeweld afneemt wanneer plegers van partnergeweld met ADHD daarvoor worden behandeld.
Psychiater Nannet Buitelaar onderzoekt de relatie tussen ADHD en partnergeweld in haar proefschrift. De titel van haar proefschrift is ‘ADHD and Intimate Partner Violence. Impact of ADHD as a risk and a treatment factor in Intimate Partner Violence.’ Volgens de laatste inzichten is een goede behandeling van partnergeweld altijd op maat; daar hoort dus ook het aanpakken van de psychische problematiek bij, waar ADHD deel van kan uitmaken.
Diagnose ADHD nog vaak gemist
Aan het begin van haar onderzoek publiceerde Nannet Buitelaar samen met kinder- en jeugdpsychiater Robert Ferdinand een artikel waaruit bleek dat de diagnose ADHD nog vaak gemist wordt. Zo bleek in 2012 dat bij 56% van de mannelijke cliënten bij de Waag de diagnose ADHD nooit eerder was gesteld.
Onderzoek onder cliënten van de Waag
Voor het onderzoek – uitgevoerd onder de naam ‘Impact of Treatment of ADHD on Intimate Partner Violence‘ (ITAP) - werden cliënten gescreend die voor partnergeweld naar de Waagvestigingen in Utrecht en Amersfoort kwamen. Ze vielen uiteen in twee groepen: een groep van 210 cliënten met ADHD en een groep van 137 cliënten zonder ADHD. De cliënten met ADHD gingen door met een vervolgonderzoek. Zij kregen treatment as usual voor zowel de psychische problematiek als het partnergeweld – bijvoorbeeld medicijnen in combinatie met individuele en partnergesprekken - en ze werden tijdens vervolgmetingen gedurende een jaar gevolgd.
Resultaten
Uit de studie blijkt dat er een zeer hoog percentage (61%) ADHD-diagnoses is in de groep daders van partnergeweld. Een opvallende uitkomst van het onderzoek is dat er een direct verband bestaat tussen de mate van ADHD en partnergeweld; hoe ernstiger de stoornis, hoe meer sprake er is van geweld en gerelateerde problemen. Verder blijkt uit het onderzoek dat mede door de behandeling van ADHD het partnergeweld significant afneemt.
Conclusie
Naar aanleiding van de bevindingen van de studie wordt aanbevolen om bij daders van partnergeweld alert te zijn op symptomen van ADHD, hier eventueel een screener voor te gebruiken (de ADHD rating scale) en goede diagnostiek toe te passen. Wanneer er sprake is van ADHD, wordt aanbevolen om de behandeling van ADHD-symptomen te integreren in de behandeling van het partnergeweld.
Proefschrift van drs. N.J.L. Buitelaar: ‘ADHD and Intimate Partner Violence. Impact of ADHD as a risk and a treatment factor in Intimate Partner Violence.’ Onder leiding van promotor prof. dr. J.K. Buitelaar en co-promotoren dr. J. Posthumus, dr. D. Bijlenga. Nannet Buitelaar werkt als psychiater bij de Waag in Utrecht, waar ze haar studie heeft uitgevoerd.